Mijn ouders hadden vrienden in Durgerdam en daar gingen we vaak langs .
Kees en Jane hadden twee kinderen Emma en Jasper.
Jasper was een paar jaartjes jonger dan ik maar dat maakte ons niets uit.
In de zomer gingen Kees en mijn vader willem en nog een vriend van hun die Rutcher heet vaak surfen.
Als de wind goed stond surfte ze vaak naar Pampus en weer terug.
Dus toen Jasper en ik op een goed jaar ook een beetje konden surfen zagen wij dat ook wel zitten.
We hadden niet verwacht dat het zou mogen maar tot onze verbazing waren we een half uur later onderweg op voorwaarde dat we bij elkaar in de buurt zouden blijven en dat wede zwemfesten zouden dragen.
Er stond best wel een lekker windje en ik was erg in m'n schik met het hele avondtuur.
We maakte er een beetje een wedstrijdje van.
Jasper ging helaas wat sneller dan ik maar wat ik ook deet ik kon het niet sneller laten gaan.
We waren al ruim over de helft en ik kon Pampus duidelijk voor ons zien liggen maar de wind leek wat te gaan liggen.
Ik keek naar de wolken achter me omdat ik vond dat er niet echt veel wind was en hoopte dat er nog wat aan zou komen waaien.
Mijn wens werd tot mijn schrik beloond want boven Durgerdam zag ik een enorme grote zwarte wolk opdoemen.
Niet een gewone wolk maar een onweerswolk was het.
Ik merkte dat de wind nu bijna stil lag en dat de vliegen op het water lagen.
Jasper was nog druk bezig met de wedstrijd maar na wat roepen en op het fluitje van het zwemfest te hebben geblazen keek hij om en zag mij met m'n armen zwaaien en naar de wolk wijzen.
We bespraken wat te doen nu we snel in een gevaarlijke situatie terecht zouden gaan komen.
We konden proberen Pampuste bereiken maar dat zou het allemaal niet veel beter maken.
Terug naar Pampus was geen optie.We konden als het onweer zou komen in het water kunnen gaan liggen zodat de kans op inslag zou verkleinen en dan langzaam naar pampus zwemmen om daar te wachten tot het over zou zijn.
Er was geen andere boot te bekennen in de hele wijde omtrek.
Het begon heel hard te regenen.
En de wind nam flink toe opeens maar het onweer was er zeker nog niet zagen we.
We zagen dat de wolk vrij kompakt was en dat ie recht op ons af kwam.
We konden nog best gebruik maken van de wind zolang de wolk met bliksem nog niet bij ons was.
We probeerden verder naar Pampus te surfen maar we zagen in dat we dat niet op tijd zouden gaan halen.
Opeens kregen we het idee dat we de wolk mischien konden omzeilen.
We zette koers in de richting van Edam en dat was een lekkere koers want we vlogen over het water.
Na 10 minuten zagen we dat de wolk niet meer over ons heen zou gaan.
We kruisde langzaam op terug naar Durgerdam waar we na een dag van 8 uur surfen met lamme armen aankwamen.
Onze ouders waren zeer ongerust geweest en waren heel blij dat we weer heelhuids thuis waren gekomen.
Als ze hadden geweten dat het zou gaan onweren was het nooit goed geweest.
Na een hele lange warme douche kregen we pannekoeken en was ik stiekum apetrots op ons avondtuur.
