TGV

Toen ik 13 jaar oud was ging ik met een zeilkamp naar Frankrijk naar Annecy om daar op het meer met lasers te varen.
De groep kwam bij elkaar voor het oud hollands koffiehuis vooor het centraal station in Amsterdam.
Vanaf daar namen we de trein naar Parijs.
In Parijs stapte we over op de TGV.
We waren met een groep van ongeveer 12 kinderen en een begeleidster.
Ze was heel knap en had mooi blond haar.
Het was moeilijk om in die grote trein onze gereserveerde plaatsen te vinden tot opeens onze begeleidster zich realiseerde dat we een uur te vroeg waren en dat we er dus meteen uit moesten.
Jasper een jongen die ik al kende was mee en we trokken een beetje samen op.
Toen we die TGV uit moesten zat opeens een touwtje van zijn tas vast tussen de schuifdeur maar op de een of andere mannier zat nergens een deurknop of hendel om de deur te openen.
We begrepen er niets van en de hele groep was al de trein uit.
Een Fransmasn begon wat tegen ons te kletsen maar ook daar konden we niets mee.
Hij wees naar boven en wat bleek...
Een klein rood knopje boven de deur op een plek waar kinderen er nooit bij zouden kunnen was bedoelt om die deur te kunnen openen.
De fransman hielp een handje en we liepen snel naar het tussencompartiment naar de uitgangsdeur van de trein maar die was dicht!!!!
Ik zag de blonde begeleidster nog tellen van 9 10 11 tw...We klopte op het raam toen de TGV begon te rijden en ze schrok zich paars en geel en riep dat we er in Lyon uit moesen en moesten wachten.....
We hadden geen kaartjes bij ons en we hadden geen telefoon in die tijd en ik wist niet dat er geen haltes tussendoor zouden komen dus ik was bang dat we de trein zouden worden uitgegooid.
Maar een aardige Fransman zou ons gaan helpen zij die in gebrekkig belgs.
We kregen een colatje en we raasden met 200 km/u naar Lyon waar we na aankomst nog een uurtje hebben gewacht tot de volgende TGV er was.