Een nieuw leven

Het is 08-08-07
Na een beladen zomer ben ik dan weer terug in Upssala.
Vandaag kwam ik nog maar net op tijd thuis want het begon te onweren.
Ik ben schoonmaker in een bedrijf dat zich bezig houdt met kleine inplantaten die de kleine inperfecties bij rijke mensen kunnen verhelpen.
Mijn werk bestaat eruit dat ik iedere dag tussen 07:00 en 12:30 60 kantoortjes ,4 wc's en twee conferentie zalen opfris.
Ik loop met zo'n karretje met allemaal van die doekjes en spuitjes.
De afgelopen weken was het echt saai werk want de mensen die in dat bedrijf werken waren met vakantie.
Ik had velen uren om uit het raam zitten staren.
In een van de kantoortjes lag een boek vol met ilustraties van doorsnedes van lullen met daarin de inplantaten die er voor moeten zorgen dat diegene die daar gebruik van maken niet meer aan de viagra hoeven.
In de krant las ik dat het bedrijf waar ik schoonmaak enorm goeie jaarcijfers had en dat ze nu bezig waren met het openen van een dochter bedrijf in Brazilie.
Ik dacht aan mijn collega die daar vermoedelijk binnekort ook met zo'n karretje zou rondlopen.
Toch vreemd dat ik met niets doen en radio luisteren geld kan verdienen.
Wat bezield me toch dat ik dit doe en ook volhoud vraag ik mezelf wel eens af.
Ik was bijna een jaar werkloos geweest en had op een cursus de zweedse taal geleerd.
In mijn eerste jaar in Zweden was voor mij alles nog nieuw.
Ook het leven in een gezin was nieuw voor me geweest.
De verantwoordelijkheden van ouders zorgen er toch wel degelijk voor dat het leven een andere vorm krijgt.
Afgelopen winter had het gevroren en schaatste ik naar Stockholm op een zweeds type schaatsen vervaardigd in Nederland.
Twee weken later vertelde m'n vriendin me dat ze zwanger was.
Nu zit ze in haar 27ste week.
Iedre dag voel ik met mijn hand steeds duidelijker waarneembaar een klein voetje door haar buik.
In November mag ik mischien wel vader worden.
Ik zeg mischien omdat mijn poolse collega mij op het hart had gedrukt nog even te wachten met de aankoop van babywagens en kleertjes aangezien ze een vriendin had die op het allerlaatste moment een gestorven kindje in haar armen hield.Toch heb ik het gevoel dat het niet meer mis kan gaan en berijd ik mezelf mentaal voor op het vaderschap.
Sinds een week wonen we hier in ons nieuwe huis.
Het is best wel ruim maar wel wat donker vind ik.
Het is nog allesinds wennen in ieder geval.
We hebben een keukentje een tweetal badkamertjes een huiskamer een slaapkamer en voor zowel Simon als Rebecka een eigen kamer.
Het is op de begane grond dus we hebben een soort voortuintje en een soort balkonnetje met tuinmeubels waar nu iedere dag een rooie poes ligt te snurken.
Serina werkt af en toe thuis want ze heeft met die buik van haar niet altijd zin om helemaal naar haar werk t gaan .
Kortom hebben we nog 3 maandjes om er helemaal klaar voor te geraken.
Ik hoop ook snel door te kunnen met de vervolg cursus zweeds want ik wil heel graag alles kunnen begreipen en ook kunnen uitleggen.
Ik blijf dus nog maar even schoonmaker van dat vreemde bedrijf waar ik me maar niet thuis kan voelen.
Het gaat nu gewoon even om het geld.
Ondertussen is het zonnetje weer uitgebroken en is het tijd voor een glas limonade denk ik.
Gijs