Ik was nog maar een kleine jongen en ik kon nog niet zo goed zwemmen maar wel mocht ik met m'n vader mee achter op de surfplank maar dan moest ik me wel goed vasthouden.
Het water daar in de middelandse zee schoot onder me voorbij.Als we niet zo hard gingen zag ik de bodem.Met de grote blauwe snorkelbril kon je alle krabbetjes visjes en zeeegeltjes zien.
Na het surf gedeelte gingen we ook nog even snorkellen met de surfplank, m'n vader en ik.M'n vader kon heel goed lang z'n adem inhouden e hij kon heel goed zwemmen.
Dat was heel handig want als ik dan een mooie schelp op de bodem zag liggen dan wees ik die aan hem aan en dan dook hij ze op.Ik was apetrots op m'n vader.
We pedelden een stukje de zee op tot er iets heel vreemds gebeurde.
Voor ons lag de open zee met op een paar meter afstand iets wat we niet helemaal konden plaatsen.
Voor we het wisten zat er opeens een rat op de punt van de surfplankDe rat was niet groot.
Hij was vrij klein en hij zag er zeer uitgeput uit.
Hij leek daar als een aangespoelde zeeman naar adem te snakken terwijl hij ietswat opdroogde in de zon.We waren stomverbaasd.
We vermoede dat het dier van een boot was gevallen.
Mischien was ie wel lastig geweest in de keuken van een cruiser naar Corsica.
Mischien kwam de rat zelfs wel uit een ander land bedachten we terwijl we begonnen terug te peddellen om zo het laatste gedeelte van de lange zwemtocht van het diertje te besparen.Ik weet nog dat ik een soort vreemd aanvoelende grijns op m'n gezicht had die iets te maken leek te hebben met een soort trots die niet op z'n plaats leek te zijn aangezien ik het idee had dat dit iedereen had kunnen overkomen en dat het dus niet iets was dat ik zelf voor mekaar had.
Wel was ik blij dat de rat nu eindelijk aan land was en dat z'n leven nu gered zou zijn.Op het strand was het een drukte van jewelste.
Het strand stond vol met oranje parrasollen met een soort rare slierten eraan met daaronder strandstoelen die languit omlaag geklapt konden worden.
Op de strandstoelen lagen italiaanse vrouwen in bikini met grote zonnebrillen.
Daaromheen liepen allerlij italiaanse mannen die druk met elkaar aan het praten waren.Op de kustlijn daar waar het water van de zee over ging in het strand speelden alle italiaanse kinderen.Die kinderen hadden het eerst in de gaten dat we een rat bij ons hadden.
De rat hadden we in een emmertje gelokt en zo nam ik de rat mee naar m'n moeder.
De italiaanse kinderen vroegen me allerlij vragen in het italiaans terwijl ze als een kluwe om me heen hingen.
Het heeft niet lang mogen duren.
De italiaanse mannen kregen in de gaten dat er iets aan de hand was en kwamen ook een kijkje nemen.De italiaanse vrouwen keken op over hun zonnebril omdat de mannen iets anders dan hun bruine lijven aan het bekijken waren.
Een van de italiaanse vrouwen kwam pols hoogte nemen.
Toen ze door kreeg dat het om een rat ging was het nieuws snel verspreid want ze zette het op een gillen waarop alle italiaanse vrouwen meteen gehoor leken te geven door op hun strandstoelen te gaan staan en mee te doen aan het krijsconcert.
Uit het niets verscheen een klein mollig mannetje met een grote leren slof in z'n hand.Hij sloeg daarmee in een klap al het leven uit de rat.
Ik kon niet geloven wat ik gezien had en de kinderen begonnen te schreewen tegen de man.Ze waren heel erg boos op hem.De man slingerde de kinderen opzij en werd metaplaus ontvangen door de vrouwen.Ik keek naar m'n vader.Ook hij kon niets beginnen en verslagen keken ik en alle kinderen naar het dode dier.
Samen met m'n vader en de kinderen liepen we met de dode rat naar de plek daar waar het zand van het strand overging in aarde daar waar ook wat gras en planten stonden.
Daar begroeven we de rat aan het einde van z'n reis.
